Այնուամենայնիվ,
չի ընկալվում ճշմարտությունը, որ ցանկացած կոնֆլիկտ ընդամենը հետևանքն է հոգևոր պայքարի
(կուզեք՝ տիեզերական պատերազմի), ու դրանում նյութը միայն միջոց է։ Կարծել, թե բուրգի
գագաթին տենչում են է՛լ ավելի մեծ նյութական հարստություն, առնվազն մոլորություն է,
այն պարզ պատճառով, որ եթե անգամ …, ապա այն կրողները վաղուց հագեցած պետք է լինեին։
Նրանց դիտարկել տեղային հարուստների օրինակով՝ հիմարություն է, քանզի հայտնի ցանկացած
տրամաչափի հարուստ այդ համակարգում չնչինություն է՝ գործիք, որն ունի օգտագործման վաղեմություն։
Բայց սա մեծամասնությունը չի հասկանալու (նաև պետք չէ, որ հասկանա), քանզի այո, մարդը
հոգևոր էակ է, բայց մարդկությունը՝ ոչ, և ոչ թե մարդն է մարդկության համար, այլ մարդկությունն
է մարդու համար՝ իբրև միջոց՝ առ հոգևոր (բանականության) բարձրագույն նվաճում։
Սրա մասին ակնարկվում
է լոկ այն բանի համար, որ ոչինչ դեռ վերջացած չէ, չի վերջանալու, ու պայքարի մեջ մտնելու
են երրորդ-ՄԵԿեր ինքնարարները։
© Տիգրան Գորշ / անտիպ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.