Հայերենն ապահովում
է ինքնասուզման առավելագույն խորությունը, բայց, երբեմն, այն ինձ չարացնում է, երբ
նրանով ստիպված եմ լսել և տեսնել շրջապատող տգիտությունը, տականքությունն ու ստրկամտությունը,
ու ինձ մխիթարում է պատկերացումը, որ, երբևէ, ամեն ոք սկսում է խոսել միայն իր ներքին
էությանը համապատասխան լեզվով, որով էլ հայերենն ազատվում է տգետի, տականքի և ստրուկի
շուրթերից։
© Տիգրան Գորշ / անտիպ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.