Որոշիչները, որոնցով տարանջատվում է մարդու լավն ու վատը, միաժամանակ նույնացնում են նրանում, որ բոլորս էլ փչացած ենք, և, ըստ այդմ, դրանք ամբողջանում են մի բանում, ինչը կոչվում է կշեռք, որով կշռում ու կշռվում ենք, տարբերակվում ու դասակարգվում ենք՝ լոկ ըստ (ինքնա)բացահայտ(վ)ելու քաշի:
Այս անկեղծացումն էլ չբարձրացրեց իմ նժարը՝ այն վաղուց կոտրվել է ծանրությունից և ցանկացած համեմատվողի դարձնում է ԼԱՎԸ:
© Տիգրան Գորշ / ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.