Երբ հաղթահարում ես ձգողականության դաշտը և կանգնում է շարժիչդ, այլևս տիեզերքն է որոշում արագությունդ, ուղղությունդ, ինչը կոչվում է պատահականություն, ու միայն այս դեպքում ես առավելագույնս զգում ԱՌԵՂԾՎԱԾԻ հետ կապը և հասկանում, որ այդ պատահականությունն ամբողջ գոյության հիմքն է՝ որպես գիտակցությանդ անհասանելի ՄԵԿ ԱՆՀՐԱԺԵՇՏՈՒԹՅՈՒՆ, ինչը լիովին չես բացահայտելու, քանի դեռ այս ճաղատացող գանգի մեջ ես:
Իսկ առեղծվածը զգալու (ձգողականության դաշտը հաղթահարելու) համար պետք է վճարես պահանջվող գինը, որը հնչում է պարզ բառակապակցությամբ. ԱՄԵՆ ԻՆՉ:
© Տիգրան Գորշ / ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.