Էժանն ու ճոխը կարող էին հաշտվել անհրաժեշտությունում, խեղճությունն ու հպարտությունը՝ արժանապատվությունում, աղքատությունն ու հարստությունը՝ չափավորությունում …, բայց այդպես չի լինում լոկ այն բանի համար, որ նույն գլխին ենթակա երկու ձեռքերն ինչքան էլ տարբեր, միեւնույն է, իրար պայմանավորող են, բացի այդ, միմյանց նկատմամբ սքողված համակրանք ունեն ու համակիր են հատկապես նրա՝ երրորդ մեկի դեմ։
Սա իմանալով, ինքնարարը, եթե անգամ որոշում է դուրս գալ առճակատման, ապա չպետք է ունենա գիտակցությունից բացի այլ թիրախ, ու, որպես միջոց, չպետք է անի հաշտեցման միջնորդություն եւ, ընդհանրապես, որեւէ տեսակի քարոզ։
Գորշ, ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.