Մահվան եզրին փայլատակած ճշմարտությամբ՝
Ինձ հաղորդած պատգամդ, հա՜յր,
Շարունակում է առաջնորդել,
Բայց թանաքի փոխարեն՝ արդեն արյամբ։
Տողերս դարձել են մեղքի օրրան,
Որտեղ Աստվածն արդարանում է, Նեռը՝ մխիթարվում,
Եվ միայն Բարձրագույն Ես-ն է օրորոցային լսում։
Ու թեկուզ հերքում եմ սրանով նաեւ քեզ,
Բայց, որ դարձնեմ ու մնաս իմ Ես։
Գորշ, ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.