Նկատե՞լ եք` մարդն ամաչում է խոսել հեշտի մասին, նրա ինքնարժեքավորման նախապատմությունը միշտ դժվարի, մռայլի, ողբերգականի մասին է, որ արժեքը բարձր լինի, իսկ եթե ոչ` հորինում է այն։
Բեռը էշի՛ հպարտությունն է` հիմարությունը` արժեքը։ Այս իմաստով` մարդն ավելի էշ է, քան էշը, իսկ էշն այդ ավելի պատմիչ է, քան պատմիչը։
Ըստ միաձևության կանոնի` աստված կարգվելու ի՜նչ հնարավորություն ունի էշը և ինչու՞ դեռ ոչ, կամ գուցե վաղու՜ց։
© Գորշ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.