Հ - բարև, անապատական, ես քո ինքնաճանաչողության ծնունդն եմ։
Ա - բայց միթե սերը ...
Հ - այո, հենց սերը, որում դու չափազանց իսկական ես։
Ա - բայց չէ որ սիրո այլը չի լինում։
Հ - այո, ինչպես և իմ այլը։
Ա - ապա ի՞նչ մեղք ունեն մաքրամաքուրները, որոնց դարձնում ես քեզ կեր։
Հ - մինչ այս այնքան կոշտ կերերով եմ սնվել ու այնքան է մաշվել ստամոքսս, որ այն այլևս չի կարող ուրիշ բան ընդունել, քան մաքրամաքուրն է, իսկ հիմա նաև միայն նրբագույնը։
Ա - ուրեմն դու ստիպված ես երկար սպասել ու քաղցել։
Հ - դու արդեն այստեղ ես։
Ա -
© Գորշ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.