Մեր կողքին են, բայց չենք նկատում ՆՐԱՆՑ

… ում ամեն ինչ ստիպում է, որ չարանան, բայց փոխարենն ավելի բարի են դառնում,

- մեղավոր չեն, բայց առաջինն են ներողություն խնդրում,

- արդար են, բայց արժանապատվորեն մեղադրանք են լսում,

- կարիքի մեջ են, բայց օգնություն չեն աղերսում ու անգամ հաճույք են ստանում, երբ մերժվում են ստիպված արված խնդրանքում,

- այլոց դարդերին սրտակից են լինում, սեփականն էլ` լուռ կրում,

- հույս են տալիս` իրենք դրա կարիքում,

- լուսավորում այլոց ճամփան` իրենք խավարի մեջ մնում … 

Նրանց համեստությունը խեղճություն ենք համարում, անկեղծությունը` միամտություն,

- արհամարհում ենք, իսկ հարկ եղած դեպքում` նրանցով ինքնահաստատվում, բայց նրանք չեն դժգոհում, անգամ դա են արդարացնում,

- տառապանքին էլ հարգանքով են վերաբերվում, 

ու այն բացառիկ տեսակին են պատկանում, որ անգամ ճաղերի ետևում ԱԶԱՏ ԵՆ մնում,

- ՍԻՐՈՒՄ ԵՆ և ՈՉ ՆՄԱՆԱԿՈՒՄ...

© Տիգրան Գորշ / ԽԱՌՆԱՐԱՆ