Իմ ոճը հանրայնացումից պաշտպանում է բովանդակությունը՝ հասարակ լեզուներին հայտնվելն ու մաշվելը՝ մինչեւ սովորականություն։ Ես ընկալվում եմ միայն անդնդախոր հոգիների կողմից, բայց անգամ նրանք, ինձ ճիշտ մեջբերելու համար, չեն կարող ապավինել հիշողությանը։
Ես չեմ դասակարգվելու ու չեմ հայտնվելու որեւէ նախընտրանքում, հավաքածուները ինձ չեն հերթագրելու, չեմ մեկնաբանվելու ու նկարագրությամբ չեմ փոխանցվելու, ինձանից հիշվելու է միայն անունս՝ իբրեւ ինքնախոսության կողմ եւ ինքնասուզման հակվածություն նրա, ով զգացել է ինձ հարազատ, բայց գիտակցականորեն չի հասկացել՝ ինչու, ու ինքնարարման մեջ ժխտել է հարցը։ Անվամբ գրավելու եմ բոլորի իմացությունը, բայց ինձ ներծծելու են միայն բարձր էությունները, որոնցից յուրաքանչյուրի համար լինելու եմ իր սեփականը՝ գոյությամբ կամ ու չկամ։
Գորշ, ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.