Ճակատագիրն այլ բան չէ, քան միայն այն, որ ցանկացած ընտրություն տանում է ինքնառերեսման։ Դրա անխուսափելիությունից չի կարող շեղել ոչ մի ընտրություն՝ անգամ ապագայի իմացությամբ, կամ անցյալում կրկին հայտնվելու հնարավորությամբ արվածը, ինչից չի փոխվի ոչինչ,բացի անգիտակցականության մեջ առկա իրողության գիտակցումից՝ այն դարձնելով արդեն ցնորուն կրկնություն։
Ճակատագիրը կարող էր լինել անասնական անհոգության տրվելու լավագույն փաստարկը, եթե չլիներ պարադոքսալ ճշմարտությունը, որ անփոփոխելին հնարավոր է փոխել այն ընդունելով, հետեւաբար, այն ինքնարարման ունակության մեկ փաստարկն է ու, նաեւ, դրա հնարավորությունը։
Գորշ, ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.