Երազելուց բացի, ըստ հարկի, պետք է կարողանալ թաղել այն՝ անկախ նրանից, թե ինչքան է մեծ եւ ով կա նրա մեջ, որ երազանքը չստրկացնի, ու ոչ միայն թաղել, նաեւ կոխոտելով քարացնել եւ մինչեւ փսխելը վրան խմել, որտեղ, այլից զատ, հենց միայն նա, ով այդ պահին շփում է մեջքդ, կա՝ իսկական ընկեր։
Իսկ հարկավորության պահը հատկորոշելու համար՝ պետք է ընդամենն իմանալ, որ այն չկա, պետք է թաղել առանց դրա, որ հայտնվի ընդունելու անակնկալ, կամ, իբրեւ հյուծող ակնկալիք, անհետ մնա։
Գորշ, ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.