Քանի դեռ չես հատել, այն գոյություն չունի, հատելն էլ բացառում է նրա գոյությունը. չկան սահմաններ՝ դուրս գիտակցությունից, գիտակցությունն ինքը սահմանն է, որով նվաճում և պաշտպանվում ենք. նվաճելով՝ սեղմվում թիկունքից, պաշտպանվելով՝ առջևից, ու միայն հողի սառնությունը մեջքով զգալուց է փոխվում շարժման ուղղությունը՝ առ ԱՆսահմանություն …
Գորշ, ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.