Բոլոր մեղքերը չեն, որ գրավում են սերը, քանզի, մեծամասամբ, դրանք մեղք չեն, տգիտություն են, բայց այնտեղ, որտեղ հայտնվել է սերը, անպայման կա մեղք՝ ներման արժանի, հետևաբար բարձրացնող։
Նրանցում, ովքեր սիրում են քեզ, պետք է ճանաչես մատաղացուներիդ ու/բայց խղճահարությամբ չփչացնես սրբադասվելու նրանց հնարավորությունը, հպարտությամբ՝ քեզ համար արվող միջնորդությունը, և քանի որ իրական զոհաբերությունն ուրիշի ինքնազոհությունն ընդունելն է, անհնար է մատաղացու ընտրելը. կարելիությունը միայն մատաղն ընդունելի դարձնելն է, որի համար ի՛նքդ էլ պետք է անընտրելի սիրելուն տրվես …
Գորշ, ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.