Միայն մտքի ակտիվությամբ հոգին դառնում է ամուլ քահանա,
Միայն սրտի ակտիվությամբ՝ պլատոնական ավանակ,
Միայն կրքի ակտիվությամբ՝ վավաշոտ շուն:
Դրանց բոլորի, բայց իրարից անկախ ակտիվությամբ, այդ երեքն է մեկում:
Այն, ինչ կոչվում է հոգևոր երրորդություն, ոչ այլ ինչ է, քան մտքի, սրտի և կրքի փոխկապակցված ակտիվությունը ՄԵԿում. եռամիասնություն, որից ՄԻՏՔԸ դառնում է ինքնարար ԻՄԱՍՏՆՈՒԹՅՈՒՆ, ՍԻՐՏԸ՝ իմաստնությանն անհրաժեշտ ԻՆՔՆԱԶՈՀՈՒԹՅՈՒՆ, ԿԻՐՔԸ՝ ինքնազոհության արժանի ՄԵՂՔ …
Տիգրան Գորշ / ԹԵՈՍՈՖԻԱ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.