Արդյոք մենք կունենայի՞նք նույն ձգտումները, եթե լինեինք առանց վկաների, և արդյոք մեր ունեցածը, նաև չունեցածը, փոխադարձաբար չե՞ն բնորոշում մեր վկաներին, ու եթե ընտրություն, ապա հենց վկաների կապակցությամբ, քանզի, ինչպես պարզվում է, նրանք ոչ միայն ակտիվ մասնակից են, այլ նաև բեմադրողն են ներկայացման, որում մենք ստանում ենք մեր դերը, ըստ որի, առավելապես հանդիպում են խոզեր, ոչխարներ, կապիկներ …:
Իսկ ես սիրում եմ նրանց, ում առջև կարող եմ չխաղալ՝ լինել գայլ …
© Տիգրան Գորշ / ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.