Ե՞ս եմ հաղթել, թե՞ մայրս է իր արգանդում մնացածին սպանել, որ ես ծնվեմ, չգիտեմ, բայց դափնեպսակը կրող իմ գլխում են, որպես ուրվականներ, նրանց ճակատագրերն ապրում …, ու մեղքի բոլոր սլաքներն ինձ վրա եմ թեքում, երբ դանակը որովայնիցս ետ եմ քաշում՝ ընդունելով տրված կյանքը, կամ չկարողանալով հրաժարվել դրանից:
© Տիգրան Գորշ / ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.