Զուր է ցանկացած վերադարձ, երբ անհնար է հասնել մայրական արգանդի բացարձակ հարմարավետությանը և չլքել այն, իսկ ապագայի պատկերացումը հնացող ներկի նման անպայման լքում է էությունը, ու միայն զգացումը, որ այսօր հանդիպում ես այն, ինչ լքել ես երեկ, հուշում է հնարավորություն, որ այսօր կարող ես ընդունել այն, ինչը վաղը հանդիպել չես ուզում …, նաև՝ ինքդ քեզ, եթե մշտնջենական վերածնունդների փոխարեն՝ նախընտրում ես մեկ հավերժական ինքնարարում …
Գորշ, ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.