Եթե ուրախությունն ու հաջողությունը պայմանավորում են կամքով, ապա ինչու՞ նույն կերպ չի խրախուսվում սեփական տխրության եւ դժբախտության հեղինակումը, երբ կիսատություն արարվելու փոխարեն՝ կարելի է քանդվել մինչեւ ամբողջություն, որտեղ հակառակն է հանկարծահայտ՝ անխուսափելի՝ նաեւ իբրեւ ընդունելու փորձություն …
Գորշ, ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.