Այն, ինչ երեւում է ինքնասուզման բարձրությունից, իմացաբանական փոխկապվածություններում` որպես զանգված, որում բոլորն են, ընդամենը մարդկային իմացությունների ճահճակալած շտեմարան է, որտեղ
առավելագույնը, որ կարողանում են դառնալ ոմանք, գորտի վերածվելն է, որոնք խժռում են այն խեղճերին, ովքեր ո՛չ ճահճում են գտնում իրենց ինքնուրույնությունը, ո՛չ էլ կարողանում են բարձր թռչել ավելի, քան գորտի լեզուն է։
Մեզ՝ բարձրում ճախրողներիս, զվարճացնում է՝ մե՛կ արծվի փետուրներում պատահաբար հայտնվածների, մեկ էլ՝ օձի մարսողական համակարգով անցնողների մահը՝ իրենց համար անսովոր պայմաններում, ու ներքեւ նայելու այլ առիթ մեզ չկա։
Գորշ, ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.