Մտատանջվում ես` ուշացել ես, թե` շտապել, ավել են, թե` պակաս, իսկ իրականում գիտակցում ես, որ ամեն ինչ ճիշտ ժամանակում է, բոլորն իրենց տեղերում. պարզապես դժվար է ընդունել, որ սխալմունքը դու ես, իսկ արդարացումը զուր է` չի լինում ներում, երբ դատավորդ ինքդ ես:

Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.