Բարձրագույն Ես-ը հանրակեցության կազմակերպիչ.
Ճորտի համար արդարամտության դրսեւորման օրինակը վարակիչ լինել չի կարող, գուցե նրա հիացմունքը շարժում է, բայց դա էլ ներծծված է նախանձով, իսկ տեսնելով, թե արդյունքում ինչ պետք է հաղթահարի, սարսափած ավելի է խորանում ստրկության մեջ։ Ընդ որում, կես բահ խորությամբ շերտն է նրան պարտադրվում, մնացածն ինքն է իր համար ճանկռում, ու այնքան խորը, որ որեւէ աստված չի կարող փրկության ձեռքն այդչափ երկարացնել։
Կեղծիք է նաեւ՝ արդարությունը պայմանավորել խղճով։ Խիղճը հենց այն փտախտն է, որն այլանդակում է արդարությունը, հետեւաբար՝ ամեն բան։ Արդարությունն այլ բան չէ, քան համաձուլվածքը բարձր բանականության եւ ամուր կամքի, հետեւաբար նա, ով հավակնում է դրսեւորել հանրային աստիճանի արդարամտություն, պետք է դաժանությունը դարձնի իր սիրո առհավատչյան եւ բահը վերցնելուց հետո իսկ ճորտերին թաղի իրենց հորում՝ հնարավոր սողանքների պատճառով նրանց ազատականացումը կանխելու համար, քանզի իր կամքից անկախ ազատություն ստացած ճորտը չի կարող անել ոչինչ, քան միայն գարշանք տարածելն է, իսկ ճորտի կամային ազատականացում երբեք չի լինում՝ Ես-ը կամ ինքն իրեն տեր է, կամ՝ ուրիշի ճորտ, մնացածն ընթացիկ հարաբերականություններ են։
Գորշ, ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.