Թե որ ուզես իմանալ՝ ու՞մ կամ ի՞նչ գաղափարի ծառա է հիմարը, տես, թե ով է նրա ստամոքսը լցրել եւ տվել ճոխ հուղարկավորության խոստում, քանզի հիմարի մարմնականից մինչեւ հոգեւոր սահմանը հենց դրանով էլ չափվում է, ու նրա միակ հիասթափությունն էլ այդ երկու հանգամանքում է, ինչը նա երբեք չի ներում նրան, ով հիասթափեցրել է։
Մեր նպատակի համար՝ հիմարը եւ/կամ դրա հոգնակիացված ամբոխը չեն կարող լինել միջոց, քանզի մենք հենց հիասթափություն տալով էլ մեկնարկում ենք բանականության նվաճման մեր փառահեղ ուղին։
Գորշ, ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.