Ամեն դեպքում գեղեցիկի մեջ համընդհանուր ձգողականություն կա, որին ոչ մի կերպ չի կարողանում հասնել իմաստնությունը։ Ճիշտ է՝ սրանք կատարյալ դուետ են, բայց, ցավոք, այն ստացվում է, երբ գեղեցիկի վրա սպիեր են առաջանում, որոնք այն ձեռք է բերում աշխարհն իրենով գեղեցկացնելու մոլորության պատճառով, և բոլորին տիրելու նրա երազանքը վերափոխվում է իմաստնությանը (ՄԵԿԻՆ) տրվելու ցանկության, աշխարհը փրկելու անկարողությունը՝ տիեզերքն ունենալու հնարավորության:
Գեղեցիկ, թե՞ իմաստուն.
Մեկն առանց մյուսի ավարտում է պարտությամբ. առաջինը մնում է ամուլ, երկրորդը՝ որբ …
© Տիգրան Գորշ / ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.