Ճշմարտությունը հատկություն ունի անցնելու անհամեմատ նեղ բացակներով, քան կարող է փակել գիտակցությունը, դրա համար էլ, անկախ ապահովության աստիճանից, որին անվերջ ձգտում են մարդիկ, նրանց հայացքում ընդհանուր է տագնապը, որ ահա՛, ամեն ինչ ցանկացած հաջորդող պահին կարող է փլվել։ Անգամ նա, ով հայտնվում է փլատակների տակ, շտապում է այն վերածել ամրոցի։
Անխռով նստած է մեկը փլատակների վրա, ու այն, ինչը կարող էր նրան նմանեցնել մարդուն, թաղել է փլատակներում։
© Գորշ / անտիպ
 |
| Գորշի եռանկյուն |
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.