76/անտիպ

Ինքնատիպությունդ գրգռում է ամբոխի ախորժակը ոչ այն բանի համար, որ համեղ ես, այլ որովհետև, որպես անսովոր բան, շարժում ես իմանալու նրա հետաքրքրասիրությունը, իսկ նա իմանալու միայն մեկ ձև ունի` խժռել։ Բայց գազանը նաև զգուշավորություն ունի` մոտենում է գլուխը կախ, պոչը խաղացնելով, ու եթե միամտաբար տարվում ես նրան շոյելու, առավել ևս նրան վարժեցնելու հպարտությամբ (թեկուզ սիրով), անխուսափելիորեն հայտնվում ես նրա երախում։ Այդուհետ վերածվում ես նրա ճաշակի կամակատարի, կամ ընդդիմանում ես ու հոշոտվում։ 

© Գորշ / անտիպ