Եթե բարոյականությունը հնարավորություն ունենար զբաղվել իրեն կրող մարմնի բուժմամբ, նա անպայման կազատվեր մարմնի բորբոքված կույրաղիք կրոնից (բոլոր ճտաճյուղերով՝ ներառյալ աթեիզմը) հեռացման վիրահատությամբ կանցներ քաղցկեղային ուռուցքների՝ կառավարման բոլոր օղակների վրայով, …, վերջապես, մարմնից այլ բան չէր թողնի, քան մարսողական եւ բազմացման համակարգերը, ու մինչ դրանցից մարմնի՝ անճոռնի վերաճումն իբրեւ նույնություն, կապրեր հանգիստը վայրի ներդաշնակությամբ մարմնում։
Բայց բարոյականությունը հենց իրեն կրող մարմինն է ու այն հիվանդ է (հիվանդ էլ ծնվել է) եւ ինքնաբուժման արդեն ունակ չէ …
Գորշ, ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.