Տկարներին եւ հիվանդներին ուղղված նրա ձգտման (նրանց օգտագործելու) մեջ վերմարդկային անխղճություն կա (որն, այո՛, սիրո պարագայում առաքինի հատկանիշ է ու հենց սեր է, բայց երբ սերն ինքնարարումն է) քանզի նա ձգտել է առնչվել մեծ ճշմարտությունների բացահայտմանը մոտ գտնվող հանգամանքներին, որտեղ գտնվողները բավարար արթուն չեն եղել, որ տեսնեն, ու եղել են տկար եւ հիվանդ, միայն, որովհետեւ չեն իմացել կամքի եւ առողջության այն մեծը, որն իրեն թույլ է տալիս տկարանալ եւ հիվանդանալ։ Նրանց օրհնությունը միայն նրանում է, որ օգտագործվել են բարձր նպատակի համար (ու բնավ չեն փրկվել)։
Գորշ, ԽՈՍՔ՝ ԲԱՐՁՐԱԳՈՒՅՆ ԵՍԻ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.