… աստծո անխոհեմությունը շարունակում է մնալ ամենամեծ մասսայականությունը վայելող իմաստնությունը …

Իր ամբողջ արարչական իմաստնությամբ հանդերձ՝ աստված անխոհեմ գտնվեց, երբ չհասկացավ կամ՝ հպարտությունը թույլ չտվեց ընդունել ճշմարտությունը, որ ստեղծել է էակի, որն ավելին է (լինել կարող է), քան ինքը` որպես արարիչ, ու մարդու կողմից սպանվեց, ավելի ճիշտ` մարդու ձեռքով ինքնասպանվեց: Բայց քանի որ մարդն էլ տհաս է մնացել իր իսկական էության ճանաչման մեջ, աստծո անխոհեմությունը՝ այդ տհասության միջավայրում՝ շարունակում է մնալ ամենամեծ մասսայականությունը վայելող իմաստնությունը՝ որպես հնարավորներից բարձրագույնը:

© Տիգրան Գորշ / ԱՄԵՆ