Հանրային կրթությունը (նախադպրոցականից մինչև բարձրագույն, ներառյալ դրանց բոլոր տարա(ենթա)տեսակները) հպատակի կրթություն է։ Դրանով անձը կարող է ձևավորել և/կամ բարձրացնել իր սոցիալական դիրքը, այլ կերպ` հպատակի իր աստիճանակարգը, ընդհուպ հասնել հանրային ղեկավարման բարձրագույն աստիճանին, բայց չի կարող դադարել կոչվել հպատակ։
Այն, ինչը համարվում է արարչական կրթություն (տիրական, աստվածային), կարող է լինել բացառապես ինքնակրթությամբ, բնատուր շնորհով, կամ այնպիսի կրթությամբ, որը փակ է հանրության համար և տրվում է հատուկ առանձնյակներին։
Հպատակի կրթությունը հրաշալի բնութագրվում է «Սովորի՛ր, որ մարդ դառնաս» հայտնի պատգամով ու հենց դրանով էլ ավարտվում է, իսկ արարչական կրթությունն ունի մեկ նպատակ` ձգտել ավելիին, քան մարդն է, որի համար և առաջնորդվում է արարչական մեկ պատգամով` ճանաչի՛ր։
© Տիգրան Գորշ / անտիպ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.