Սիրո զարգացման ճանապարհին կա մի բարձունք, որն, անշուշտ, վերջինը չէ, բայց առանձնահատուկ եմ սիրում. այնտեղ հանգչում է եսասիրությունը, որի շիրիմին սրճելը և անպայման նրա հետ, ով մասնակիցն է եղել այդ փառահեղ սպանությանը, աներկրային բերկրանք է տալիս ինձ:
© Տիգրան Գորշ / ես սեր եմ, մնացածը ես չեմ
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Примечание. Отправлять комментарии могут только участники этого блога.